ზაფხული
ქართული[რედაქტირება]
ზაფხული[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [zɑpʰxuli]
- აუდიო მაგალითი: ზაფხული ?
- დამარცვლა: ზა·ფხუ·ლი, მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ზაფხულ-ი, ზაფხულ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- წელიწადის ყველაზე ცხელი დრო, სეზონი, როდესაც დღეები ხანგრძლივია და მზის მცხუნვარება ყველაზე მაღალია, პერიოდი 1 ივნისიდან 31 აგვისტოს ჩათვლით.
- ზაფხულის მზე მწველია.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ასტრონომიული სეზონი ზაფხულის მზებუდობის მომენტიდან (21 ან 22 ივნისი), შემოდგომის ბუნიობის მომენტამდე (23 სექტემბერი) გრძელდება.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ ანტონიმები: ზამთარი
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: გაზაფხული, გამოზაფხულება, ზაფხულ-ზაფხულ, ზაფხულ-ზამთარ, ზაფხულობით, ზაფხულობს, საზაფხულო, ზაფხულობა
- ➤ ანდაზები: ზაფხულში შენახული – ზამთარში ცივი ქვაც თბილია
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, გვერდი 773, თბილისი, 2019 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ზაფხული“- „ზაფხული“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- თოფურია ვარლამ, გიგინეიშვილი ივანე, ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ.: „განათლება“, 1998, გვ. 279.
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 303
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 277.
| კალენდარი | ||
|---|---|---|
| წელიწადის დროები | გაზაფხული • ზაფხული • შემოდგომა • ზამთარი | |
| თვეები | იანვარი • თებერვალი • მარტი • აპრილი • მაისი • ივნისი • ივლისი • აგვისტო • სექტემბერი • ოქტომბერი • ნოემბერი • დეკემბერი | |
| კვირის დღეები | ორშაბათი • სამშაბათი • ოთხშაბათი • ხუთშაბათი • პარასკევი • შაბათი • კვირა | |