მზე
ქართული[რედაქტირება]
მზე[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mzɛ]
- აუდიო მაგალითი: მზე ?
- დამარცვლა: მზე , მრ. რ. მზე·ე·ბი, მზე·ნი
- პარონიმები: მზა
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ მზე, მზ-ის(ა), მრავლობითი: მზე-ებ-ი, მზე-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ჩვენი საპლანეტო სისტემის ცენტრალური მნათობი ბურთის მოყვანილობის გიგანტური გავარვარებული ცის სხეული, უახლოესი ვარსკვლავი.
- მზის შუქი. დილის მზე
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ამ მნათობის სხივი, სინათლე, სითბო, მხურვალება.
- მოხუცი მზეზე თბებოდა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: სიცოცხლის, ბედნიერების წყარო.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: მზებნელი, მზებუდობა, მზეგრძელი, მზეგრძელობა , მზეთავი, მზეთუნახავი, მზეთუნახაობა, მზეჭაბუკი, მზექალი, მზედაბნელებული, მზედაკრული, მზედალეული, მზედასაბნელებელი, მზეთამზე, მზე-მთვარე, მზემოკიდებული, მზენაკრავი, მზეობა, მზესუმზირა, მზექალი, მზეჩამქრალი, მზეწვია, მზეჭაბუკი, მზიანი
- ➤ შესიტყვებები: მზის აბაზანა, მზის დაბნელება, მზეთა მზე, მზე ამომავალი, მზე გადაიხარა, მზე და მთვარე მასზე ამოსდის
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 239-240, თბილისი, 1958 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „მზე“- „მზე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 472.
