გაზაფხული

ქართული[რედაქტირება]

არსებითი სახელი[რედაქტირება]

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	გაზაფხულიი	—	—
მოთხრობითი	გაზაფხულიმა	—	—
მიცემითი	გაზაფხულის (ა)	—	—
ნათესაობითი	გაზაფხულიის (ა)	—	—
მოქმედებითი	გაზაფხულიით (ა)	—
ვითარებითი	გაზაფხულიად (ა)	—
წოდებითი	გაზაფხულიო	—	—

დამარცვლა:

გა·ზაფ·ხუ·ლი

წარმოთქმა:

IPA: [ɡɑzɑpʰχʊlɪ]

აუდიო მაგალითი: გაზაფხული ^?

მნიშვნელობა:

[1] წელიწადის ერთ-ერთი დრო, პერიოდი 1 მარტიდან მაისის ბოლომდე

[2] ასტრონომიული სეზონი, რომელიც დედამიწის ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში გრძელდება გაზაფხულის ბუნიობის მომენტიდან (20 ან 21 მარტი) ზაფხულის მზებუდობის მომენტამდე (21 ან 22 ივნისი)

[3] გადატანითი: ახალგაზრდობის, აყვავების, ბედნიერების ხანა

მაგალითები:

[მნიშვ. 1, 2] გაზაფხულზე ბუნება იღვიძებს.

[მნიშვ. 3] „მართლა რომ გაზაფხული დამიდგა ცხოვრებაში!“ — აკაკი წერეთელი

წარმოებული სიტყვები:

საგაზაფხულო, გაზაფხულისებრი

წყაროები და რესურსები:

[მნიშვ. 1, 2]

იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „გაზაფხული“

[მნიშვ. 1—3]

ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 2, თბილისი, 1950 წელი.

[მნიშვ. 1—3] „გაზაფხული“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში

	კალენდარი
წელიწადის დროები	გაზაფხული • ზაფხული • შემოდგომა • ზამთარი
თვეები	იანვარი • თებერვალი • მარტი • აპრილი • მაისი • ივნისი • ივლისი • აგვისტო • სექტემბერი • ოქტომბერი • ნოემბერი • დეკემბერი
კვირის დღეები	ორშაბათი • სამშაბათი • ოთხშაბათი • ხუთშაბათი • პარასკევი • შაბათი • კვირა