სული
ქართული
| ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
|---|---|---|---|
| სახელობითი | სულ-ი | სულ-ებ-ი | სულ-ნ-ი |
| მოთხრობითი | სულ-მა | სულ-ებ-მა | სულ-თ(ა) |
| მიცემითი | სულ-ს(ა) | სულ-ებ-ს(ა) | სულ-თ(ა) |
| ნათესაობითი | სულ-ის(ა) | სულ-ებ-ის(ა) | სულ-თ(ა) |
| მოქმედებითი | სულ-ით(ა) | სულ-ებ-ით(ა) | |
| ვითარებითი | სულ-ად(ა) | სულ-ებ-ად(ა) | |
| წოდებითი | სულ-ო | სულ-ებ-ო | სულ-ნ-ო |
სული
- მნიშვნელობა
1. გონი, არამატერიალური საწყისი, დასაბამი, რომელიც წარმოადგენს ბუნების, საგნებისა და მოვლენების მამოძრავებელ ძალას. (იდეალისტური ფილოსოფია)
2. ადამიანის არსების ღვთაებრივი, უკვდავი მხარე, რომელიც უპირისპირდება სხეულს (ხორცს)(რელიგია)
3. უსხეულო ზებუნებრივი არსება (რელიგია)
◆ ავი სული
◆ ბოროტი სული
4. ადამიანის შინაგანი სამყარო, პიროვნების ფსიქიკური თვისებები – უნარი, ნიჭი, ხასიათი, გრძნობა, განცდა, აზროვნება, ცნობიერება. მიდრეკილებანი, რომლებიც მის მოქმედებას, ქცევას, თვალსაზრისს განსაზღვრავს.
◆ სულის სიმტკიცე
◆ სულის სიმშვიდე
5. ადამიანის სიცოცხლე
◆ სული შთაბებრა
◆ სული ტკბილია
◆ სული ძლივს ედგა
◆ შენი სული ჩემს ხელშია
6. ცალკეული ადამიანი, პიროვნება, კაცი
◆ ბინაში ოთხი სული ცხოვრობს
7. ცალკეული პირუტყვი, საქონელი
◆ ფარაში ასი სული ცხვარი ჰყავდა
8. შესუნთქული და ამოსუნთქული ჰაერი
◆ სული შეუგუბდა
◆ სული ეხუთება
◆ სული შეუბერა
9. ძირითადი აზრი, დამახასიათებელი თვისება, თავისებურება
◆ რევოლუციური სული
- სუ–ლი
ანტონიმები:
წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:
- სულადი • სულადობა • სულადობრივი • სულგაკმენდილი • სულგანაბული • სულგანათლებული • სულგრძელი • სულგრძელობა • სულ–გული • სულდაწყევლილი • სულდგმა • სულდგმული • სულდგმულობს • სულეთი • სულთაბრძოლა • სულთათანა • სულთაობა • სულთამხუთავი • სულთმობრძავი • სულთქმა • სულიან–ხორციანად • სულიერი • სულისდგმა • სულისთქმა • სულისკვეთება • სულისჩამდგმელი • სულიწმინდა • სულკურთეული • სულმაღალი • სულმდაბალი • სულმდაბლობა • სულმნათი • სულმოკლე • სულმოკლეობა • სულმოუთქმელად • სულსწრაფი • სულშემხუთავი • სულშემხუთველი • სულშეხუთული • სულძაღლი • სულწასული • სულწასულობა • სულწაწყმენდილი • სულ–ხორცი • დიდსულოვანი