ხუმარა
იერსახე
ქართული
[რედაქტირება]ხუმარა
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xumɑrɑ]
- აუდიო მაგალითი: ხუმარა ?
- დამარცვლა: ხუ·მა·რა, მრ. რ. ხუ·მა·რე·ბი, ხუ·მა·რა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]➤ ხუმარა, ხუმარ-ის(ა), მრავლობითი: ხუმარ-ებ-ი, ხუმარა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- ენამოსწრებული, ოხუნჯი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ისტორიული: მსახური მეფის კარზე (ან დიდებულის სასახლეში), რომლის მოვალეობას შეადგენდა პატრონისა და სტუმრების გართობა მოსწრებული, სასაცილო სიტყვა-პასუხით, — მასხარა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: მოხუმარი, ენამახვილი, ოხუნჯი, ენაკვიმატი, ენასხარტი, ენამოსწრებული, ქილიკი, შემაქცევარი, ენაფხიანი, მაკვილაკი, ენამაკვილაკი, ენამერჯვე, მახიობელი, მახვილაკი, მოლაღე, მასხარა, ლაზღანდარა, ლიზღი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1525, თბილისი, 1964 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ხუმარა“
- ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 622