მიმღეობა, რომელიც მიღებულია დიდება ფუძეზე -ული ბოლოსართის დართვით.
➤ დიდებულ-ი, დიდებულ-ის(ა), მრავლობითი: დიდებულ-ებ-ი, დიდებულ-ნ-ი
|
ატრიბუტული მსაზღვრელი პრეპოზიციური წყობით
|
ზედსართავი სახელი დამოუკიდებლად
|
|
|
|
- ღირსშესანიშნავი, დიადი; ჩინებული.
- დიდებული დღეა!
- „ჩვენ, ქართველებს, სამართლიანად მოგვაქვს თავი მით, რომ ეგ დიდებული პოემა.“
- ➤ სინონიმები: ღირსშესანიშნავი, ჩინებული, დიადი
- ➤ ანტონიმები: უმნიშვნელო
- მშვენიერი, არაჩვეულებრივი, წარმტაცი, საუცხოო; წარმოსადეგი.
- დიდებული ქალბატონი.
- „გრძელი ფაფარი ლომს თავსა და ბეჭებზე სქლად აყრია და დიდებულ სახეს აძლევს.“
- ➤ სინონიმები: მშვენიერი, არაჩვეულებრივი, წარმტაცი, საუცხოო
- ➤ ანტონიმები: ულამაზო, უშნო, ჩვეულებრივი
- ზომით, მოცულობით დიდი.
- დიდებული ოჯახი
- „ძმები გაიყარნენ და ერთი დიდებული ოჯახის ნაცვლად სამი პატარა ოჯახი შექმნეს.“
- ➤ სინონიმები: დიდი
- ➤ ანტონიმები: პატარა, მცირე
- დამარცვლა: დი·დე·ბუ·ლი, მრ. რ. დი·დე·ბუ·ლე·ბი, დი·დე·ბულ·ნი
➤ დიდებულ-ი, დიდებულ-ის(ა), მრავლობითი: დიდებულ-ებ-ი, დიდებულ-ნ-ი
|
|
- ფეოდალურ საქართველოში — განდიდებული, წარჩინებული, დაწინაურებული, დიდი ხელისუფლებით აღჭურვილი, მაღალი თანამდებობის პირი, დიდი მოხელე.
- დიდებულები და გლეხები. დიდებულთა აჯანყება
- „ჭაღარა დიდებულებმა ფეხი ფეხს მიადგეს და თავები დახარეს.“
- ➤ სინონიმები: დიდგვარი
- ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: არისტოკრატი, წარჩინებული, აზნაური, თავადი, მოხელე
- ➤ ანტონიმები: გლეხი
- ➤ წარმოებული სიტყვები: უდიდებულესი, უდიდებულესობა
- ➤ შესიტყვებები: მისი უდიდებულესობა
ღირსშესანიშნავი, დიადი, ჩინებული
მშვენიერი, წარმტაცი, საუცხოო
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 162.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 220.