შინაარსზე გადასვლა

დიდებული

ვიქსიკონი გვერდიდან

ქართული

[რედაქტირება]

დიდებული

[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია

[რედაქტირება]

მიმღეობა, რომელიც მიღებულია დიდება ფუძეზე -ული ბოლოსართის დართვით.

წაკითხვა

[რედაქტირება]

მნიშვნელობა

[რედაქტირება]
  1. ღირსშესანიშნავი, დიადი; ჩინებული.
    დიდებული დღეა!
    „ჩვენ, ქართველებს, სამართლიანად მოგვაქვს თავი მით, რომ ეგ დიდებული პოემა.“
    ➤ სინონიმები: ღირსშესანიშნავი, ჩინებული, დიადი
    ➤ ანტონიმები: უმნიშვნელო
  2. მშვენიერი, არაჩვეულებრივი, წარმტაცი, საუცხოო; წარმოსადეგი.
    დიდებული ქალბატონი.
    „გრძელი ფაფარი ლომს თავსა და ბეჭებზე სქლად აყრია და დიდებულ სახეს აძლევს.“
    ➤ სინონიმები: მშვენიერი, არაჩვეულებრივი, წარმტაცი, საუცხოო
    ➤ ანტონიმები: ულამაზო, უშნო, ჩვეულებრივი
  3. ზომით, მოცულობით დიდი.
    დიდებული ოჯახი
    „ძმები გაიყარნენ და ერთი დიდებული ოჯახის ნაცვლად სამი პატარა ოჯახი შექმნეს.“
    ➤ სინონიმები: დიდი
    ➤ ანტონიმები: პატარა, მცირე
არსებითი სახელი
[რედაქტირება]
  • დამარცვლა: დი·დე·ბუ·ლი, მრ. რ. დი·დე·ბუ·ლე·ბი, დი·დე·ბულ·ნი
  1. ფეოდალურ საქართველოშიგანდიდებული, წარჩინებული, დაწინაურებული, დიდი ხელისუფლებით აღჭურვილი, მაღალი თანამდებობის პირი, დიდი მოხელე.
    დიდებულები და გლეხები. დიდებულთა აჯანყება
    „ჭაღარა დიდებულებმა ფეხი ფეხს მიადგეს და თავები დახარეს.“
    ➤ სინონიმები: დიდგვარი
    ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: არისტოკრატი, წარჩინებული, აზნაური, თავადი, მოხელე
    ➤ ანტონიმები: გლეხი

წარმოებული ლექსიკა

[რედაქტირება]
➤ წარმოებული სიტყვები: უდიდებულესი, უდიდებულესობა
➤ შესიტყვებები: მისი უდიდებულესობა

თარგმანები

[რედაქტირება]

წყაროები და რესურსები

[რედაქტირება]
  • ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 162.
  • სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 220.