ღორი
იერსახე
ქართული
[რედაქტირება]ღორი
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɣɔri]
- აუდიო მაგალითი: ღორი ?
- დამარცვლა: ღო·რი, მრ. რ. ღო·რე·ბი, ღორ·ნი
- პარონიმები: ღორა, ღოლი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]➤ ღორ-ი, ღორ-ის(ა), მრავლობითი: ღორ-ებ-ი, ღორ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- ძუძუმწოვარი: წყვილჩლიქიანი, მოკლეფეხებიანი და დინგიანი ძუძუმწოვარი ცხოველი; აშენებენ ხორცის, ცხიმის, ტყავისა და ჯაგრისათვის.
- რწყილმა უთხრა: „ღორო, მომე ჯაგარი!“ (ხალხური). [ბახვას] მშობელს ჰყავდა ... ოთხი დედა ღორი და ექვსი გოჭი. (გიორგი წერეთელი. შეძლებული გლეხები ღორებს ფუფქავდნენ (თედო რაზიკაშვილი)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კრებითი: ღორები, ღორის ჯოგი, – კოლტი.
- სხვათა მოჯამაგირობას ადვილად იტყვის ენაო, დილით ძროხაში მგზავნიდნენ, სარამოს – ღორისკენაო.(ხალხური)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: კოლტი
- საბავშვო სათამაშოს – ღორაობის – ხის (ან ქვის) კოჭური.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: სალანძღავი სიტყვა:
ა) ღორმუცელა, მსუნაგი, გაუმაძღარი.
- არ იქნა, ვეღარ გაგაძღე, შე ღორო! – უთხრა მელიამ [თავის მუცელს] (თედო რაზიკაშვილი)
- ➤ სინონიმები: ღორმუცელა, მსუნაგი, გაუმაძღარი
ბ) ბინძური ან მდაბალი, უმსგავსო, უსინდისო (ადამიანი).
- აგრე მოგიხდებათ, თქვე ღორებო! (გიორგი წერეთელი)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ბინძური, ჭუჭყიანი, მდაბალი, უმსგავსო, უსინდისო, უნამუსო, ზნედაცემული
- ➤ ანტონიმები: სუფთა, სინდისიანი, ნამუსიანი, სინდის-ნამუსიანი, პატიოსანი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: ღორმუცელა, ღორმუცლობა
- ➤ შესიტყვებები: ღორის სოკო, ღორის ხორცი
- ➤ ანდაზები: ღორს თუ თუ დინგით არა, კუდით მაინც იცნობენო
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 462, თბილისი, 1962 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ღორი“
- „ღორი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 507
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 529
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 444.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 254.