სიტყვა
ქართული
| ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
|---|---|---|---|
| სახ. | სიტყვა | სიტყვ-ებ-ი | სიტყვა-ნ-ი |
| მოთ. | სიტყვა-მ | სიტყვ-ებ-მა | სიტყვა-თ(ა) |
| მიც. | სიტყვა-ს(ა) | სიტყვ-ებ-ს(ა) | სიტყვა-თ(ა) |
| ნათ. | სიტყვ-ის(ა) | სიტყვ-ებ-ის(ა) | სიტყვა-თ(ა) |
| მოქ. | სიტყვ-ით | სიტყვ-ებ-ით(ა) | |
| ვით. | სიტყვა-დ(ა) | სიტყვ-ებ-ად(ა) | |
| წოდ. | სიტყვა-ვ | სიტყვ-ებ-ო | სიტყვა-ნ-ო |
სიტყვა
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) ბგერათშეერთევა, ბგერათა ერთობლიობა რომელსაც ლექსიკური, საგნობრივი მნიშვნელობა აქვს.
◆ სიტყვის მნიშვნელობა
◆ ჩხუბში ისეთ სიტყვას ნუ იტყვი, რომ შერიგებაში შეგრცხვესო - (არსებითი სახელი) ლაპარაკი, საუბარი
◆ სიტყვა გაუგრძლდა
◆ ტკბილი სიტყვით მთას ირემი მოიწველაო - (არსებითი სახელი) საჯარო გამოსვლა, მოხსენება
◆ მისასალმებელი სიტყვა
◆ შესავალი სიტყვა
◆ სიტყვის თავისუფლება - (არსებითი სახელი) ნათქვამი, თქმული
◆ სიტყვა გადმომცეს
◆ სიტყვა შეუთვალა
◆ სიტყვა საქმედ აქცია - (არსებითი სახელი) პირობა
◆ სიტყვის მიცემა
◆ სიტყვა გატეხა
დამარცვლა:
- სიტ-ყვა
წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:
- ფრაზა
