ქვა

ქართული

➤ ქვა, ქვ-ის(ა), მრავლობითი: ქვ-ებ-ი, ქვა-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ქვა	ქვები	ქვანი
მოთხრობითი	ქვამ / ქვამა	ქვებმა	ქვათ / ქვათა
მიცემითი	ქვას / ქვასა	ქვებს / ქვებსა	ქვათ / ქვათა
ნათესაობითი	ქვის / ქვისა	ქვების / ქვებისა	ქვათ / ქვათა
მოქმედებითი	ქვით / ქვითა	ქვებით / ქვებითა
ვითარებითი	ქვად / ქვადა	ქვებად / ქვებადა
წოდებითი	ქვაო	ქვებო	ქვანო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ყოველგვარი მაგარი მთის ქანი (მთლიანად ან ცალკეულ ნატეხებად), რომელიც არ იჭედება და წყალში არ იხსნება.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
მაგარი წარმონაქმნი კბილებზე ნახშირმჟავა კირის ორგანულ ნივთიერებათა დაშლის შედეგად.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
მედიცინა: შინაგან ორგანოებში დაავადების შედეგად გაქვავებული წარმონაქმი, — შირიმი.
ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 294-296, თბილისი, 1962 წელი.
„ქვა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 493

სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 222-225.