ახალი ბერძნული pharphouri არაბულიდან.
➤ ფაიფურ-ი, ფაიფურ-ის(ა), მრავლობითი: ფაიფურ-ებ-ი, ფაიფურ-ნ-ი
|
|
- მკვრივი, წყალშეუღწევი მინერალური მასა, დამზადებული საუკეთესო ხარისხის თეთრი თიხისა და საგანგებო მინარევებისაგან; იყენებენ კერამიკული ნაკეთობებისათვის.
- იყენებენ კერამიკული ნაკეთობებისათვის. უახლოეს ხანაში ამუშავდება ფაიფურის გამოსაწვავი ორი ღუმელი («კომ.»).
- ასეთი მასალისაგან დამზადებული ნაკეთობა. განჯინებიდან ქაშანურისა და ფაიფურის ჭურჭელი გამოალაგეს.
- თეზელიშვილი ს. (ბიჭი), უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 2007, ISBN 99940-46-95-0, გვ. 820.