თიხა
ქართული[რედაქტირება]
თიხა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰixɑ]
- აუდიო მაგალითი: თიხა ?
- დამარცვლა: თი·ხა, მრ. რ. თი·ხე·ბი, თი·ხა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ თიხა, თიხ-ის(ა), მრავლობითი: თიხ-ებ-ი, თიხა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძლიერ გავრცელებული წმინდამარცვლოვანი დანალექი ქანი, სველი — იზილება, გაშრობის შემდეგ ინარჩუნებს მიღებულ ფორმას, ხოლო გამოწვისას ქვასავით მაგრდება; გამოყენება აქვს სამშენებლო საქმეში, კერამიკაში, ძერწვაში და სხვ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: თიხაბზე , თიხათეთრი , თიხაკირი, თიხამიწა , თიხამიწოვანი, თიხანარევი, თიხნარი , თიხატკეპნილი , თიხა-ჩალა , თიხა-ჩალური, თიხაწნული
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 460, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თიხა“- ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 188
