მუსიკა
ქართული[რედაქტირება]
მუსიკა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [musikʼɑ]
- აუდიო მაგალითი: მუსიკა ?
- დამარცვლა: მუ·სი·კა, მრ. რ. მუ·სი·კე·ბი, მუ·სი·კა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ მუსიკა, მუსიკ-ის(ა), მრავლობითი: მუსიკ-ებ-ი, მუსიკა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- ხელოვნების დარგი, რომელშიც ბგერებისა და ტონების რიტმულ-ჰარმონიულ შეხამებით გადმოიცემა იდეები და განცდები.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ამგვარი ხელოვნების ნაწარმოები; ასეთ ნაწარმოებთა ერთობლიობა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- სასაუბრო: იგივეა, რაც ორკესტრი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ძველი სასაუბრო: იგივეა, რაც გარმონი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: სიმღერა
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: მუსიკოსი, მუსიკალური, მუსიკათმცოდნეობა, მუსიკათმცოდნე, მუსიკალობა, მუსიკისმცოდნე, მუსიკობს, მუსიკობა, მუსიკოსობა
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 1160, თბილისი, 1958 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „მუსიკა“
- „მუსიკა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 389
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 412
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 528.
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 329.