ლათინური
იხილეთ ასევე : ლათინური ენა.ქართული
ზედსართავი სახელი
| ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
|---|---|---|---|
| სახ. | ლათინურ-ი ... | ლათინურ-ი ... | ლათინურ-ნ-ი ... |
| მოთ. | ლათინურ-მა ... | ლათინურ-მა ... | ლათინურ-თ(ა) ... |
| მიც. | ლათინურ ... | ლათინურ ... | ლათინურ-თ(ა) ... |
| ნათ. | ლათინურ-ი ... | ლათინურ-ი ... | ლათინურ-თ(ა) ... |
| მოქ. | ლათინურ-ი ... | ლათინურ-ი ... | |
| ვით. | ლათინურ ... | ლათინურ ... | |
| წოდ. | ლათინურ-ო ... | ლათინურ-ო ... | ლათინურ-ნ-ო ... |
| დადებითი | უფროობითი | ოდნაობითი |
|---|---|---|
| ლათინური | მოლათინო |
ლათინური (ლა-თი-ნუ-რი) - ზედსართავი სახელი; ვითარებითი; დაესმის კითხვა — სადაური? (მარჯვნივ მოცემულია ზედსართავი სახელი "ლათინური"-ს ბრუნების წესი არსებით სახელთან ერთად; ცალკე მდგომი ზედსართავი იბრუნვის როგორც არსებითი სახელი)
ძველი რომის ხალხთან, ისტორიასთან, კულტურასთან დაკავშირებული.
