ლექსიკონი
ქართული
| ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
|---|---|---|---|
| სახ. | ლექსიკონ-ი | ლექსიკონ-ებ-ი | ლექსიკონ-ნ-ი |
| მოთ. | ლექსიკონ-მა | ლექსიკონ-ებ-მა | ლექსიკონ-თ(ა) |
| მიც. | ლექსიკონ-ს(ა) | ლექსიკონ-ებ-ს(ა) | ლექსიკონ-თ(ა) |
| ნათ. | ლექსიკონ-ის(ა) | ლექსიკონ-ებ-ის(ა) | ლექსიკონ-თ(ა) |
| მოქ. | ლექსიკონ-ით(ა) | ლექსიკონ-ებ-ით(ა) | |
| ვით. | ლექსიკონ-ად(ა) | ლექსიკონ-ებ-ად(ა) | |
| წოდ. | ლექსიკონ-ო | ლექსიკონ-ებ-ო | ლექსიკონ-ნ-ო |
ლექსიკონ-ი
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) წიგნი, რომელშიც გარკვეული წესით (ჩვეულებრივ ანბანურად) ჩამოთვლილია ამა თუ იმ ენის სიტყვები ან რომელიმე დარგის ცნებები და მოცემულია მათი განმარტება
წარმოთქმა:
დამარცვლა:
- მხ.რ. ლექ·სი·კო·ნი
მრ. რ. ლექ·სი·კო·ნე·ბი
ეტიმოლოგია:
- ბერძნულიდან Λεξικό (ლექსიკო)
წყაროები და რესურსები:
თარგმანები
|
|
|
