ქართული თონე [მნიშვნ. 1]
გამომწვარი თიხისაგან დამზადებული ცილინდრული ფორმის უძირო ღუმელი , რომელიც ხშირად მიწაშია ჩადგმული. მასში ყრიან ფიჩხს და ცეცხლს აჩაღებენ, მისი დანაკერჩხლების შემდეგ კი კედელზე აკრავენ გაბრტყელებულ ცომს .
თონეში პურს აცხობს. თონის პური. გახურებული თონე.
„წამოიღო გლეხმა ფქვილი და გამოაცხო თონეში ქერის პური.“
➤ სინონიმები: თორნე , არაზანი , სათონე , ღუმელი , სახმილი , სახაბაზო
პურის ის რაოდენობა, რომელიც თონეში ერთჯერადად ჩაკვრით გამოიცხობა.
„თითო ჯერად თითო თონე პური არა ჰყოფნის.“
➤ წარმოებული სიტყვები: მეთონე , თონეული , სათონე
➤ ანდაზები: სანამ თონე ცხელია, პური ჩააკარი, განელდება და აღარ გამოაცხობს • თონეს უთქვამს, ფიჩხი ბევრი ჩამაყარე, რომ პური ბევრი ამოვყარო
თიხისგან დამზადებული მრგვალი ღუმელი
მანდარინი: 馕坑 (zh) ( náng kēng )
საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 317
ნეიმანი ალ. , ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 204.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე , თბილისი, 2022, გვ. 189