თორნე

ქართული

➤ თორნე, თორნ-ის(ა), მრავლობითი: თორნე-ებ-ი, თორნე-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	თორნე	თორნეები	თორნენი
მოთხრობითი	თორნემ / თორნემა	თორნეებმა	თორნეთ / თორნეთა
მიცემითი	თორნეს / თორნესა	თორნეებს / თორნეებსა	თორნეთ / თორნეთა
ნათესაობითი	თორნის / თორნისა	თორნეების / თორნეებისა	თორნეთ / თორნეთა
მოქმედებითი	თორნით / თორნითა	თორნეებით / თორნეებითა
ვითარებითი	თორნედ / თორნედა	თორნეებად / თორნეებადა
წოდებითი	თორნევ / თორნე	თორნეებო	თორნენო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 317

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 204.
ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე , თბილისი „მერიდიანი“, 2022

სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 310.