ჯაშუში
ქართული[რედაქტირება]
ჯაშუში[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
არაბულიდან ჯასუს.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [d͡ʒɑʃuʃi]
- აუდიო მაგალითი: ჯაშუში ?
- დამარცვლა: ჯა·შუ·ში, მრ. რ. ჯა·შუ·შე·ბი, ჯა·შუშ·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ჯაშუშ-ი, ჯაშუშ-ის(ა), მრავლობითი: ჯაშუშ-ებ-ი, ჯაშუშ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- პირი, რომელიც რომელიმე მთავრობის დავალებით იგებს სხვა სახელმწიფოს სამხედრო საიდუმლოს.
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, „დათა თუთაშხია“, კარი მესამე გრაფი სეგედი 310
- მიაღწიეს: მონარქისტულად განწყობილ თერგის კაბაკებში თითქმის დამკვიდრდა აზრი, რომ იგი გერმანიის ჯაშუში იყო, ხოლო მცირერიცხოვან თავისუფლად მოაზროვნე წრეებში დაჟინებით იმეორეგდნენ, სპადოვსკი საიდუმლო...
- ➤ სინონიმები: მსტოვარი, მზვერავი, მზირი, ეშაგი, მოენე, მეთვალყურე, მოყურიადე, თვალყურის მდევნებელი, ჩასაფრებული
- სასაუბრო: მაბეზღარი, ადმინისტრაციასთან ენის მიმტანი.
- გიგოლამ დაიწყო და ერთს საათში არსენას ჯაშუშად გადაიქცა. მაგრამ რა ფასი ჰქონდა გიგოლას დაპირებას, მომავალში შენი მონა-მორჩილი ვიქნებიო?
- ➤ სინონიმები: მაბეზღარა
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჯაშუშობა , ჯაშუშურ-დივერსიული, ჯაშუშური , ჯაშუშურ-ძირგამომთხრელი , ჯაშუშური
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1567, თბილისი, 1964 წელი.- „ჯაშუში“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 624
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 554.