ჭარხალი
ქართული[რედაქტირება]
ჭარხალი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼɑrxɑli]
- აუდიო მაგალითი: ჭარხალი ?
- დამარცვლა: ჭარ·ხა·ლი, მრ. რ. ჭარ·ხლე·ბი, ჭარ·ხალ·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ჭარხალ-ი, ჭარხლ-ის(ა), მრავლობითი: ჭარხლ-ებ-ი, ჭარხალ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ბოტანიკა: ორწლოვანი ძირხვენა მცენარე (ნაცარქათამასებრთა ოჯახისა); განვითარების პირველ წელს გამსხვილებულ ფესვს იკეთებს და ზედ ფოთლებს ისხამს, ხოლო მეორე წელს ღეროს, ყვავილსა და ნაყოფს იკეთებს.
- გალაკტიონ ტაბიძე, „ჭარხალი“
- „მოჭრილი სამხარს ნახირი მოდის საღამო დროის, უცებ მოჰყვება ჭარხალი ხარხარს და ქალი კივის იმ დოი-დოი -ს. “
- ბოტანიკა: ამ მცენარის ძირი.
- დურმიშხან ტაბატაძე, „დედაბუნება“
- „კიტრებზე გრძელი ყაბაყი, ყაბაყზე მსხვილი ჭარხალი, ჭარხალზე მკვრივი ბოლოკი, ბოლოკზე მრგვალი თხილები“
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჭარხალკომბაინი, ჭარხალსაკუწი, ჭარხალსათხრელი
- ➤ იდიომები: ჭარხალივით გაწითლდა
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1231-1232, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჭარხალი“- „ჭარხალი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 611
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 604
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.