ყვავილი

ქართული

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახ.	ყვავილ-ი	ყვავილ-ებ-ი	ყვავილ-ნ-ი
მოთ.	ყვავილ-მა	ყვავილ-ებ-მა	ყვავილ-თ(ა)
მიც.	ყვავილ-ს(ა)	ყვავილ-ებ-ს(ა)	ყვავილ-თ(ა)
ნათ.	ყვავილ-ის(ა)	ყვავილ-ებ-ის(ა)	ყვავილ-თ(ა)
მოქ.	ყვავილ-ით(ა)	ყვავილ-ებ-ით(ა)
ვით.	ყვავილ-ად(ა)	ყვავილ-ებ-ად(ა)
წოდ.	ყვავილ-ო	ყვავილ-ებ-ო	ყვავილ-ნ-ო

ყვავილი

ყვავილ–ი (ყვავილისა)

მნიშვნელობა

(არსებითი სახელი) მცენარის გამრავლების ორგანო, რომელიც მეტწილად შედგება ყვავილსაფრის, ბუტკოსა და მტვრიანისაგან. ◆ ბალი, ვაშლი, ნუში, ატამი, იმოსება ზოგი თეთრი და ზოგი თეთრწითელი ყვავილებით (ი. გოგებ.).
(არსებითი სახელი) ნაირ–ნაირი ყვავილიანი ბალახი. ◆ მიყვარს მაღალი, მწვანით, ყვავილებით მორთული მთა (ვაჟა). ◆ გაზაფხულია და ყვავილები მორცხვად თავს ხრიან აქაც და იქაც (გ. ტაბ.)
(არსებითი სახელი) გადამდები ავადმყოფობა; ავადმყოფს გამოაყრის წვრილ ჩირქოვან მუწუკებს, რომლებიც გამოჯანმრთელების შემდეგაც ტოვებენ კვალს კანზე, განსაკუთრებით სახეზე. ◆ დარწმუნებული ვარ, ყვავილს რომ დავესახიჩრებინე, დედის თვალში არას დავკარგავდი და ოლგა–კი თვალს ამარიდებდა, განზე გამიდგებოდა. (აკაკი).