წერაქვი

ქართული

➤ წერაქვ-ი, წერაქვ-ის(ა), მრავლობითი: წერაქვ-ებ-ი, წერაქვ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	წერაქვი	წერაქვები	წერაქვნი
მოთხრობითი	წერაქვმა	წერაქვებმა	წერაქვთ / წერაქვთა
მიცემითი	წერაქვს / წერაქვსა	წერაქვებს / წერაქვებსა	წერაქვთ / წერაქვთა
ნათესაობითი	წერაქვის / წერაქვისა	წერაქვების / წერაქვებისა	წერაქვთ / წერაქვთა
მოქმედებითი	წერაქვით / წერაქვითა	წერაქვებით / წერაქვებითა
ვითარებითი	წერაქვად / წერაქვადა	წერაქვებად / წერაქვებადა
წოდებითი	წერაქვო	წერაქვებო	წერაქვნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

მაგარი ქანების სანგრევი ხისტარიანი იარაღი რკინისა (ჩვეულებრივ, ორი პირი აქვს; ერთი წვეტიანი, მეორე ბრტყელი).
ლევან გოთუა, „გარეჯულა“

„ მიჯნის კლდეს მიადგა და მაშინვე წერაქვი შემოჰკრა … და ვიდრე კარგა არ შეწიაღდა, არც დაეთხოვა. “
უხმარიათ წალკატის მნიშვნელობით.
ალექსანდრ დიუმა, „გრაფი მონტე-კრისტო“

„ედმონდმა ერთ-ერთ ნაპრალში წერაქვის ბოლო ჩაასო და სახელურს დააწვა: ქვა მის ფეხებთან გაგორდა. “
➤ სინონიმები: ჩუგლუგი, წერაყინი, წალკატი

ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 521.
სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 371-372.

ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 603-604

➤ წერაქვ-ი, წერაქვ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	წერაქვი	—	—
მოთხრობითი	წერაქვმა	—	—
მიცემითი	წერაქვს / წერაქვსა	—	—
ნათესაობითი	წერაქვის / წერაქვისა	—	—
მოქმედებითი	წერაქვით / წერაქვითა	—
ვითარებითი	წერაქვად / წერაქვადა	—
წოდებითი	წერაქვო	—	—
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

სოფელი საქართველოში, ქვემო ქართლის მხარეში მარნეულის მუნიციპალიტეტში.
მიხეილ ჯავახიშვილი, „არსენა მარაბდელი“

„ ტყის ბანაკში გამოისტუმრა, თვითონ კი შარა გზას გადაუხვია, რომელიც ომის გამო სალდათებით იყო სავსე, და ხრამის წყალს გავიდა, ბოლნისი გადასჭრა და თეთრი ხიდისა და ოფრეთის გზით სოფელ წერაქვისკენ გამოსწია.“

➤ წარმოებული სიტყვები: წერაქველი

სოფელი საქართველოში.