წერაყინი

ქართული

➤ წერაყინ-ი, წერაყინ-ის(ა), მრავლობითი: წერაყინ-ებ-ი, წერაყინ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	წერაყინი	წერაყინები	წერაყინნი
მოთხრობითი	წერაყინმა	წერაყინებმა	წერაყინთ / წერაყინთა
მიცემითი	წერაყინს / წერაყინსა	წერაყინებს / წერაყინებსა	წერაყინთ / წერაყინთა
ნათესაობითი	წერაყინის / წერაყინისა	წერაყინების / წერაყინებისა	წერაყინთ / წერაყინთა
მოქმედებითი	წერაყინით / წერაყინითა	წერაყინებით / წერაყინებითა
ვითარებითი	წერაყინად / წერაყინადა	წერაყინებად / წერაყინებადა
წოდებითი	წერაყინო	წერაყინებო	წერაყინნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

სპორტი: ყინულისა და მაგარი ქანების სათხრელი წერაქვის მსგავსი რკინის იარაღი (წერაქვისგან განსხვავებით ტარი წვეტიანი რკინით ბოლოვდება); სიარულის დროს ჯოხის მაგივრობასაც ეწევა.
ბელა ჩეკურიშვილი, „კავშირი“

„მექანიკურად მოიქნია წერაყინი და თოვლში ჩაასო. თავი რომ ასწია, ზაქრო დაინახა. ისიც წერაყინზე ჩამხობილი იწვა.“