მანია
ქართული[რედაქტირება]
მანია[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
ბერძნულიდან μανία — სიშმაგე, ვნება, მიდრეკილება.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mɑniɑ]
- აუდიო მაგალითი: მანია ?
- დამარცვლა: მა·ნი·ა, მრ. რ. მა·ნი·ე·ბი, მა·ნი·ა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ მანია, მანი-ის(ა), მრავლობითი: მანი-ებ-ი, მანია-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- მედიცინა: სულით ავადმყოფობა; ახასიათებს მკვეთრი გადასვლა აღგზნებიდან დეპრესიაზე და რაიმე აზრის აკვიატება.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ძლიერი, ავადმყოფური მიდრეკილება რაიმესადმი.
- –
- ➤ სინონიმები: ვნება, სიგიჟე, მისწრაფება
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: მანიაკი, მანიაკალური, მანიაკური , მანიაკობა , განდიდების მანია, დევნის მანია
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 47, თბილისი, 1958 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „მანია“- „მანია“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 335
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 293.