ინსტინქტი
ქართული[რედაქტირება]
ინსტინქტი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
ლათინურიდან instinctus, რაც ნიშნავს განზრახვას.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [instʼinkʰtʼi]
- აუდიო მაგალითი: ინსტინქტი ?
- დამარცვლა: ინ·სტინ·ქტი მრ. რ. ინ·სტინ·ქტე·ბი, ინ·სტინ·ქტნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ ინსტინქტ-ი, ინსტინქტ-ის(ა), მრავლობითი: ინსტინქტ-ებ-ი, ინსტინქტ-ნ-ი |
- ბიოლოგია: თანდაყოლილი მიდრეკილება (მოთხოვნილება) გარკვეული, მიზანშეწონილი, მაგრამ არაცნობიერი, მოქმედების შესრულებისადმი, რასაც სასიცოცხლო მნიშვნელობა აქვს სათანადო ცხოველისათვის (ადამიანისათვის) ანდა მთელი გვარისათვის, – შეუგნებელი მისწრაფება.
- თავდაცვის ინსტინქტი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მიხვედრის უნარი.
- ინსტინქტით მიხვდა რაღაცას.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ალღო
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ინსტინქტური, ინსტინქტურობა
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 747-748, თბილისი, 1955 წელი.
- „ინსტინქტი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 302
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 330
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 198.