თილისმა
ქართული[რედაქტირება]
თილისმა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
არაბ. طلسم (ტილასმ)
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰilismɑ]
- აუდიო მაგალითი: თილისმა ?
- დამარცვლა: თი·ლის·მა, მრ. რ. თი·ლის·მე·ბი, თი·ლის·მა·ნი
- პარონიმები: თილიმა
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ თილისმა, თილისმ-ის(ა), მრავლობითი: თილისმ-ებ-ი, თილისმა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძველი ცრუმორწმუნეობა: ნივთი, რომელსაც თითქოს ძალა ჰქონდა მიენიჭებინა ადამიანისთვის ბედნიერება, წარმატება, გამარჯვება, გრძნების უნარი.
- . ფიგურალური: ხალხის სურვილი გაჰყვა თილისმად ყოველ ტყვიას და ყოველ ყუმბარას! (რევაზ მარგიანი)
- „პასუხად ქალი უგზავნის ნაწნავს: – ატარე ომში, როგორც თილისმა.“
- ➤ სინონიმები: ავგაროზი, შანა
- ძველი ცრუმორწმუნეობა: ისეთი რამე (ნივთი, წამალი...), რაც ვითომდა ვნებას მოუტანს, შეკრავს, მოაჯადოებს, მორჩილს გახდის მას, ვისაც გაუკეთებენ, ვის სახელზეც გააკეთებენ.
- ფიგურალური: მართალია, ლამაზია ზეინაბი. ამ დოვლათს გარდა მას სხვა თილისმაც აქვს, რაც ბევრ ქალს აკლია (რაჟდენ გვეტაძე)
- „«რა თილისმა გაუკეთა მტერმა, რომ ასე დაქსაქსა ცეცხლივით ძლიერი მარჯვენა?»“
- ➤ სინონიმები: ჯადო, გრძნება, შელოცვა
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: თილისმიანი, თილისმობა, თილისმური
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 458, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თილისმა“- „თილისმა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 291
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 188
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 202.
- ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი