ძველ ქართულ ენაში დასტურდება თაგჳ, პროტო-ქართველურ დონეზე აღდგება *tagw-. სვანურ ენაში შეესაბამება შდუგჳ, ლაზურში მთუგ.
- პატარა ცხოველი (მღრღნელთა ოჯახისა), რომლის დამახასიათებელია წვეტიანი თავი და გრძელი კუდი.
- თაგვს ყველა კაბა დაუღრღნია.
- ➤ სინონიმები: თაგჳ
- ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: ვირთაგვა, ვირთხა
- ➤ ალერსობითი ფორმები: თაგუნა, თაგუნია
- ➤ უფრო კერძო ცნებები: წრუწუნა
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ვირთაგვა, თაგვანა, თაგვისარა, თაგვისფერი, თაგვიჭერია, თაგვაობა, თაგვობა, თაგვობანა, თარგვ-ტიალი, სათაგური
- ➤ იდიომები: თაგვი კუდს ვერ მოიბრუნებს
- ➤ ანდაზები: თაგვმა თხარა, თხარა, კატა გამოთხარა
- ალექსანდრე ონიანი, ქართული იდიომები, თბ.: „ნაკადული“, 1966, გვ. 72.