დედა
იერსახე
ქართული
[რედაქტირება]დედა¹
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [dɛdɑ]
- აუდიო მაგალითი: დედა ?
- დამარცვლა: დე·და, მრ. რ. დე·დე·ბი, დე·და·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]➤ დედა, დედ-ის(ა), მრავლობითი: დედ-ებ-ი, დედა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- ქალი თავისი შვილების მიმართ, მშობელი (ქალი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ძველი: ქალი, დედაკაცი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ზოგიერთი დედალი ფრინველი, ცხოველი ან მწერი თავისი შვილების მიმართ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- .იხმარება ნამატის მომცემი ან კიდევ შვილებიანი ზოგიერთი ცხოველისა, ფრინველისა და მწერის მსაზღვრელად (იწერება ცალკე).
- დედა კატა. დედა ჩიტი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გამოხატავს ადამიანის აღმნიშვნელი ზოგიერთი არსებითი სახელის მდედრობით სქესს (იწერება ერთად).
- დედაკაცი, დედაბერი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: რაც რისამე წყაროა, რაც დასაბამის, სიცოცხლის მომცემია, რისამე საფუძველი, წარმომშობი, სათავე, საწყისი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: მთავარი, ძირითადი (იწერება ერთად).
- დედააზრი. დედაბოძი. დედაქალაქი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- საბავშვო თამაშობებში ჯგუფის უფროსი, რომელსაც ირჩევენ და რომელიც წარმართავს თამაშობას.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- სასაუბრო წოდებითი: წამოძახილი გაკვირვების, გაოცების გამოსახატავად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- საეკლესიო: მონაზონი.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: დედააზრი, დედაარსი, დედაბერი, დედაბოძი, დედაბრული, დედაბუდე, დედაბუდიანად, დედაბურჯი , დედაენა, დედაზარდლი, დედათქვენი, დედაკაცი, დედაკაცური, დედაკაცობა, დედაკაცუნა, დედაკაცური, დედამიწა, დედაშვილობა, დედაშვილური, დედაძარღვი
- ➤ შესიტყვებები: დედა გვრიტი, დედა ვეფხვი, დედა კატა, დედა კურდღელი, დედა მერცხალი, დედის ნუგეში
- ➤ იდიომები: დედის ატირება • დედის ხსენი არ შეშრობია
- ➤ ანდაზები: კარგი შვილი დედის გულის ვარდია • დედა ნახე, მამა ნახე, შვილი ისე გამონახე • მუნჯის ენა დედამ იცის • დედის წინ მარბენალ კვიცს მგელი შეჭამს • გამეორება ცოდნის დედაა
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 3, გვერდი 1446-1448, თბილისი, 2015 წელი.
- „დედა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 255
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 255
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 263
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 160.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 214.
დედა²
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [dɛdɑ]
- აუდიო მაგალითი: დედა ?
- დამარცვლა: დე·და, მრ. რ. დე·დე·ბი, დე·და·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]➤ დედა, დედ-ის(ა), მრავლობითი: დედ-ებ-ი, დედა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- რძის შესადედებელი საყველედ, კვეთი (სითხე, რომელსაც ამზადებენ მაჭიკისა, შრატისა, მარილისა, ხმელი შინდისა და სხვათა შერევით).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მაწვნის შესადედებელი (მაწვნის მცირე ნაწილი, რომელსაც მოურევენ ნადუღ ოდნავ ცხელ რძეში).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ღვინის ასადუღებელი (ჭაჭა, რომელსაც ჩაყრიან ტკბილში).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ზოგან საფუარი.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 3, გვერდი 1448, თბილისი, 2015 წელი.
- „დედა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 255