ძაღლი
Jump to navigation
Jump to search
ქართული
ძაღლ-ი
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) მგლის მოდგმის გაშინაურებული ცხოველი; იყენებენ სანადიროდ, ქონების დასაცავად და სხვა.
- გადატ. იხმარება როგორც სალანძღავი სიტყვა
- ძაღ·ლი მრ. ძაღ·ლე·ბი
- სიტყვები: ძაღლთაპირი, ძაღლთოდენა, ძაღლთუმრავლესი, ძაღლისბირკა, ძაღლისენა, ძაღლისკბილა, ძაღლის შვილი, ძაღლკატურად, ძაღლმაყვალა, ძაღლნიორა, ძაღლუმადური, ძაღლური, ძაღლყურძენა.
გამოთქმები: ძაღლადაც არ ჩააგდებს, ძაღლის ბედი აქვს, ძაღლი არ გაიგდება გარეთ, ძაღლის გუნებაზეა, ძაღლის ლეკვი, ძაღლი პატრონს ვეღარა ცნობს, ძაღლის ყბას გამოიბამს
თარგმანები
- ინგლისური: dog en
- ებრაული: כֶּלֶב
- იტალიური: [1, 2] cane it მამრ., [1, 2] canaglia it მდედრ.
- გერმანული: Hund de
- პორტუგალიური: cão pt
- რუსული: [1, 2] собака (sobáka) → ru მდედრ.; [1, 2, 3] пёс (pës) → ru მამრ.
- ფრანგული: chien fr მამრ.; [2] canaille fr მდედრ.
- შვედური: hund
- იაპონური: [1] 犬 (いぬ, inu) → ja
