ჩანთა
ქართული[რედაქტირება]
ჩანთა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʰɑntʰɑ]
- აუდიო მაგალითი: ჩანთა ?
- დამარცვლა: ჩან·თა, მრ. რ. ჩან·თე·ბი, ჩან·თა·ნი
- პარონიმები: ჩალთა
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ჩანთა, ჩანთ-ის(ა), მრავლობითი: ჩანთ-ებ-ი, ჩანთა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ტყავის (ქსოვილის) მომცრო, მხარზე გადასაკიდებელი (ან ხელში დასაჭერი) პარკი სხვადასხვა ნივთების ჩასალაგებლად.
- ცოტაოდენი ყველი და პური სამონადირო ჩანთაში ჩადე (ვაჟა-ფშაველა)
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: გუდა, ხალთა, ხალთა-გუდა, გუდა-ნაბადი, შულდაკი
- ➤ მსგავსი მნიშვნელობის სიტყვები: ტომარა
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- ზურგჩანთა. ხელჩანთა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ანატომია: სასახსრე ჩანთა შემაერთებელი ქსოვილი, რომელიც ვითარდება სახსარში და ძვლებს შორის დარჩენილ სივრცეს ჰერმეტულად ფარავს.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჩანთაამოჩრილი, ჩანთაგადაკიდებული, ჩანთოსანი, ჩანთიანი
თარგმანები[რედაქტირება]
|
ანატომია
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 320, თბილისი, 1964 წელი.- „ჩანთა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 569
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 487.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 315.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 568