გუდა
ქართული[რედაქტირება]
გუდა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɡudɑ]
- აუდიო მაგალითი: გუდა ?
- დამარცვლა: გუ·და, მრ. რ. გუ·დე·ბი, გუ·და·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ გუდა, გუდ-ის(ა), მრავლობითი: გუდ-ებ-ი, გუდა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ოთხში ამოღებული ცხვრის, თხის ან ხბოს ტყავის პარკი (ჩვეულებისამებრ, ზურგზე ან მხარზე გადასაკიდებელი).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- იგივეა, რაც ტიკი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: გუდა-ნაბადი , გუდააკიდებული, გუდამშიერი , გუდანაბადაკიდებული, გუდანაბადმოკიდებული, გუდა-სტვირი, გუდა-ტიკჭორა, გუდაწამოკიდებული
- ➤ შესიტყვებები: სტვირის გუდა , ძილის გუდა, ტყუილის გუდა, გუდას პირს მოხსნის , გუდა და ნაბადი, სისხლის გუდა, სიყვარულის გუდა გაუსკდება, გუდად ამოიღებს, გუდის ყველი, ნეხვის გუდა
- ➤ იდიომები: გუდა-ნადაბის აკვრა • გუდა-ნადაბის აკრეფა • გუდას პირი მოხსნა • გუდის მოშვება
- ➤ ანდაზები: თაფლი ტკბილია, მაგრამ ბალნიან გუდაშია ნადებიო
თარგმანები[რედაქტირება]
|
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი,
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „გუდა“- „გუდა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 192
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978.
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991.
- ალექსანდრე ონიანი, ქართული იდიომები, თბ.: „ნაკადული“, 1966, გვ. 27-28.