ღმერთი
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
ქართული[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
|---|---|---|---|
| სახელობითი | ღმერთი | ღმერთები | ღმერთნი |
| მოთხრობითი | ღმერთმა | ღმერთებმა | ღმერთთ(ა) |
| მიცემითი | ღმერთს(ა) | ღმერთებს(ა) | ღმერთთ(ა) |
| ნათესაობითი | ღმრთის(ა) / ღვთის(ა) | ღმერთების(ა) | ღმერთთ(ა) |
| მოქმედებითი | ღმრთით(ა) / ღვთით(ა) | ღმერთებით(ა) | |
| ვითარებითი | ღმერთად(ა) | ღმერთებად(ა) | |
| წოდებითი | ღმერთო | ღმერთებო | ღმერთნო |
დამარცვლა:
- ღმერ·თი; მრ. რ. ღმერ·თე·ბი
წარმოთქმა:
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია IPA: [ɣmɛrtʰɪ]
მნიშვნელობა:
- [1] რელიგია, მონოთეიზმი, მრავლობითის გარეშე: მონოთეისტურ რელიგიებში სამყაროს პირველწყარო, ერთადერთი შემოქმედი და უცდომელი უფალი, ხშირად უკვდავი, ყოვლისშემძლე.
- [2] რელიგია, მითოლოგია, პოლითეიზმი: მრავალთაგან ერთ-ერთი ზებუნებრივი დიდი ძალის მქონე არსება, ხშირად უკვდავი.
ეტიმოლოგია
- სიტყვა მოდის წინარექართველური ენიდან, აღდგენილია არქეტიპი *ɣamort-.
მაგალითები:
- [მნიშვ. 1] „ჭეშმარიტად, შენა ხარ ღმერთი დაფარული, ისრაელის ღმერთი, მაცხოვარი.“
- [მნიშვ. 1] „ჰე, ღმერთო, ერთო, შენ შეჰქმენ სახე ყოვლისა ტანისა.“
- [მნიშვ. 1] „არ არის ღმერთი გარდა ალაჰისა, მუჰამედი მოციქულია მისი.“
- [მნიშვ. 2] ძველი ეგვიპტელები მრავალ ღმერთს სცემდნენ თაყვანს.
- [მნიშვ. 2] ზევსი ბერძნული მითოლოგიის მთავარი ღმერთია.
სინონიმები:
წარმოებული სიტყვები:
- მამაღმერთი, საღვთო, საღმრთო, უღვთო, უღმერთო, უღმრთო, ღვთიური, ღმერთგადამდგარი, ღმერთგამწყრალი, ღმერთკაცი, ღმერთმანი, ღმერთქალი
მყარი შესიტყვებები:
იდიომები:
წყაროები და რესურსები:
- [მნიშვ. 1, 2]
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ღმერთი“ - [მნიშვ. 1, 2] ორბელიანის ლექსიკონში
- [მნიშვ. 1, 2] აბულაძე, ძველი ქართული ენის ლექსიკონი
- „ღმერთი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
