მთა

ქართული

არსებითი სახელი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	მთა	მთები	მთანი
მოთხრობითი	მთამ	მთებმა	მთათ(ა)
მიცემითი	მთას(ა)	მთებს(ა)	მთათ(ა)
ნათესაობითი	მთის(ა)	მთების(ა)	მთათ(ა)
მოქმედებითი	მთით(ა)	მთებით(ა)
ვითარებითი	მთად(ა)	მთებად(ა)
წოდებითი	მთავ	მთებო	მთანო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

მთა თეთნულდი (4858 მ)

დამარცვლა:

მთა; მრ. რ. მთე·ბი

წარმოთქმა:

ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია IPA: [mtʰɑ ]

აუდიო მაგალითი: მთა ^?

მნიშვნელობა:

[1] დედამიწის ამაღლებული ადგილი, რომელიც თავისი სიმაღლით თვალსაჩინოდ აღემატება მიდამოს

ეტიმოლოგია:

მაგალითები:

[მნიშვ. 1]კავკასიონის მთის წვეროები ისეთი მაღალია, რომ იმათზე ზამთარ-ზაფხულ თოვლი ძევს აუღებლად.|(ი. გოგებაშვილი

წარმოებული სიტყვები:მთაბარი • მთაგორი • მთაველი • მთიელი • მთიანი • მთაგრეხილი იდიომები:

მთა და ბარი

მთა და ველი

ამ მთის, იმ მთის

ცხრა მთას იქით

მთა და ბარს გაასწორებს / მთა და ბარი გასწორდება

მთა კაცი

მთის შვილი

მთის ხალხი

წყაროები და რესურსები:

[მნიშვ. 1, 2, 3] ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, თბილისი, 1960 წელი.

[მნიშვ. 1, 2, 3] „მთა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში

იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „მთა“

თარგმანები

მნიშვნელობა 1, 2, 3. 

• აფხაზური: ашьха
• აზერბაიჯანული: dağ
• ინგლისური: mountain
• სომხური: լեռ
• ბულგარული: планина́
• ბერძნული: όρος
• ებრაული: הַר
• ესპანური: montaña
• იტალიური: monte მამრ., montagna მდედრ.
• გერმანული: Berg
• პოლონური: góra მდედრ.
• პორტუგალიური: monte მამრ., montanha მდედრ.
• რუსული: гора (gora) მდედრ.
• თურქული: dağ
• უკრაინული: гора (hora) მდედრ.
• ფრანგული: montagne მდედრ.; [1] amoncellement მამრ.; [2] mine მდედრ.
• შვედური: berg