კვინტესენცია

ქართული

ხუთი ძირითადი ელემენტის სიმბოლური გამოსახულება, სადაც ეთერი ყველაზე ზემოთ არის მოქცეული. ილუსტრაცია რობერტ ფლადის წიგნიდან Utriusque cosmi metaphysica, physica atque technica historia (1617)

კვინესენცია

მნიშვნელობა

(არსებითი სახელი) ა. რაიმე სუბსტრატის სუფთა და კონცენტრირებული ესენცია ან ექსტრაქტი

ბ. საუკეთესო, სრულყოფილი და იდეალური განსახიერება, ნიმუში ან წარმომადგენელი

გ. მეხუთე ელემენტი, ეთერი

◆ კეთილშობილების კვინტესენცია

ეტიმოლოგია:

ლათ. - quīnta (მეხუთე) + essentia (ესენცია)

ანტიკურ და შუასაუკენეების ფილოსოფიაში სამყაროს შემადგენელი ოთხი ელემენტის - ჰაერი, ცეცხლი, მიწა და წყალი - გარდა არსებობდა მეხუთე ელემენტი, რომელიც განმსჭვალავდა ყოველ არსს. მას არისტოტელე უწოდებდა ეთერს.

’კვინტესენცია” ალქიმიკოსების ძიების ერთ-ერთი საგანი იყო. სინონიმები:

ა. გამონაწური, ნაჟური

ბ. იდეალური ნიმუში, სრულყოფილი განსახიერება

გ. ეთერი, სული, არსი

წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:

კვინტესენციური, კვინტესენციურობა, კვინტესენციურად