კვინტესენცია
ქართული
კვინესენცია
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) ა. რაიმე სუბსტრატის სუფთა და კონცენტრირებული ესენცია ან ექსტრაქტი
- ბ. საუკეთესო, სრულყოფილი და იდეალური განსახიერება, ნიმუში ან წარმომადგენელი
- გ. მეხუთე ელემენტი, ეთერი
- ◆ კეთილშობილების კვინტესენცია
ეტიმოლოგია:
- ლათ. - quīnta (მეხუთე) + essentia (ესენცია)
- ანტიკურ და შუასაუკენეების ფილოსოფიაში სამყაროს შემადგენელი ოთხი ელემენტის - ჰაერი, ცეცხლი, მიწა და წყალი - გარდა არსებობდა მეხუთე ელემენტი, რომელიც განმსჭვალავდა ყოველ არსს. მას არისტოტელე უწოდებდა ეთერს.
’კვინტესენცია” ალქიმიკოსების ძიების ერთ-ერთი საგანი იყო. სინონიმები:
- ა. გამონაწური, ნაჟური
- ბ. იდეალური ნიმუში, სრულყოფილი განსახიერება
- გ. ეთერი, სული, არსი
წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:
