კვინტესენცია
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
ქართული[რედაქტირება]
კვინტესენცია[რედაქტირება]

ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
ლათინურიდან quīnta (მეხუთე) + essentia (ესენცია რუსული ენის მეშვეობით). ანტიკურ და შუასაუკენეების ფილოსოფიაში სამყაროს შემადგენელი ოთხი ელემენტის — ჰაერი, ცეცხლი, მიწა და წყალი — გარდა არსებობდა მეხუთე ელემენტი, რომელიც განმსჭვალავდა ყოველ არსს. მას არისტოტელე უწოდებდა ეთერს. კვინტესენცია ალქიმიკოსების ძიების ერთ-ერთი საგანი იყო.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼvintʼɛsɛnt͡sʰiɑ]
- აუდიო მაგალითი: კვინტესენცია ?
- დამარცვლა: კვინ·ტე·სენ·ცი·ა, მრ. რ. კვინ·ტე·სენ·ცი·ე·ბი, კვინ·ტე·სენ·ცი·ა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ კვინტესენცია, კვინტესენცი-ის(ა), მრავლობითი: კვინტესენცი-ებ-ი, კვინტესენცია-ნ-ი |
- რაიმე სუბსტრატის სუფთა და კონცენტრირებული ესენცია ან ექსტრაქტი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: გამონაწური, ნაჟური
- საუკეთესო, სრულყოფილი და იდეალური განსახიერება, ნიმუში ან წარმომადგენელი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: იდეალური ნიმუში, სრულყოფილი განსახიერება
- მეხუთე ელემენტი, ეთერი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ეთერი, სული, არსი
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: კვინტესენციური, კვინტესენციურობა, კვინტესენციურად
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1179, თბილისი, 1955 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „კვინტესენცია“
- „კვინტესენცია“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 317
ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 228-229.