აბლატივი

ქართული[რედაქტირება]

➤ აბლატივ-ი, აბლატივ-ის(ა), მრავლობითი: აბლატივ-ებ-ი, აბლატივ-ნ-ი

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	აბლატივი	აბლატივები	აბლატივნი
მოთხრობითი	აბლატივმა	აბლატივებმა	აბლატივთ / აბლატივთა
მიცემითი	აბლატივს / აბლატივსა	აბლატივებს / აბლატივებსა	აბლატივთ / აბლატივთა
ნათესაობითი	აბლატივის / აბლატივისა	აბლატივების / აბლატივებისა	აბლატივთ / აბლატივთა
მოქმედებითი	აბლატივით / აბლატივისა	აბლატივებით / აბლატივებითა
ვითარებითი	აბლატივად / აბლატივადა	აბლატივებად / აბლატივებადა
წოდებითი	აბლატივო	აბლატივებო	აბლატივნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

გრამატიკა: განცალებითი ანუ გადადებითი ბრუნვა, რომელიც ზოგიერთ ენაში (მაგ., ლათინურში) დაშორებას აღნიშნავს; ქართულში მას შეესატყვისება -გან თანდებულიანი მოქმედებითი. მაგ., სახლიდან (< სახლით-გან).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.