ჰაბიტუსი
ქართული[რედაქტირება]
ჰაბიტუსი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
ლათინურიდან habitus.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [hɑbitʼusi]
- აუდიო მაგალითი: ჰაბიტუსი ?
- დამარცვლა: ჰა·ბი·ტუ·სი, მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ჰაბიტუს-ი, ჰაბიტუს-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- სპეციალური: გარეგნული შესახედაობა ცხოველისა ან მცენარისა, აგრეთვე ადამიანისა.
- [ჯაგრცხილნარში] ძეძვის ჰაბიტუსი განსხვავდება ღია ადგილებში გაზრდილი ძეძვის ჰაბიტუსისაგან.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1616, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჰაბიტუსი“- „ჰაბიტუსი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ბიოლოგიური და სამედიცინო ტერმინების და ცნებების ლექსიკონი / გ. გოგიჩაძე, გ. კანდელაკი, თ. გოგიჩაძე
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 626
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 617
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 560.