ჭილი
ქართული
[რედაქტირება]ჭილი¹
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼili]
- აუდიო მაგალითი: ჭილი ?
- დამარცვლა: ჭი·ლი, მრ. რ. ჭი·ლე·ბი, ჭილ·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჭილ-ი, ჭილ-ის(ა), მრავლობითი: ჭილ-ებ-ი, ჭილ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ბოტანიკა, მცენარე: ტენიან ადგილებში გავრცელებული მრავალწლოვანი (იშვიათად – ერთწლიანი) ბალახოვანი მცენარე; ხმარობენ ჭილობებისა და ქუდების და სხვათა მოსაქსოვად.
- 1987: ოთარ ჭილაძე, „მარტის მამალი“
- „ თვითონ ჩაის ბუჩქის პატარა ჩრდილში შეყუჟულა, დედას კი ჭილის ქუდი ახურავს, ფართე ფარფლებიანი. შეწუხებულია.“
- მცენარე პაპირუსისაგან დამზადებული საწერი მასალა, ქაღალდი.
- ეგვიპტელები ჭილზე წერდნენ. ჭილი ქართული ხელნაწერებისთვის იშვიათად გამოიყენებოდა
- „მე ერთი ჭილის ეტრატი მაქვს შინ და იმ ეტრატში ასე სწერია:„ვაჲ მას, ვინაც გამოხატოს ცოცხალი არსი. განკითხვის დღეს, მხატვრის მიერ გამოსახული პირები გაცოცხლდებიან, სურათიდან ჩამოვლენ, მიეჭრებიან დამხატველს და მოსთხოვენ სულს.““
- ➤ სინონიმები: პაპირუსი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჭილობი
თარგმანები
[რედაქტირება] მცენარე
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1256, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჭილი“- „ჭილი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 612
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 604
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.
ჭილი²
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼili]
- აუდიო მაგალითი: ჭილი ?
- დამარცვლა: ჭი·ლი, მრ. რ. ჭი·ლე·ბი, ჭილ·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჭილ-ი, ჭილ-ის(ა), მრავლობითი: ჭილ-ებ-ი, ჭილ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- თესლისაგან მიღებული ხახვის პატარა ბოლქვი, რომელსაც მეორე წელიწადს რგავენ მსხვილი ბოლქვების მისაღებად.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1256, თბილისი, 1964 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჭილი“
- „ჭილი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 612
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 604
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.
ჭილი³
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼili]
- აუდიო მაგალითი: ჭილი ?
- დამარცვლა: ჭი·ლი, მრ. რ. ჭი·ლე·ბი, ჭილ·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჭილ-ი, ჭილ-ის(ა), მრავლობითი: ჭილ-ებ-ი, ჭილ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- კუთხური, ქართლური: იგივეა, რაც ღვარეული
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]|
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1256, თბილისი, 1964 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ჭილი“
- „ჭილი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 612
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 604
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 591.