წერტილი
ქართული[რედაქტირება]
წერტილი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡sʼɛrtʼili]
- აუდიო მაგალითი: წერტილი ?
- დამარცვლა: წერ·ტი·ლი, მრ. რ. წერ·ტი·ლე·ბი, წერ·ტილ·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ წერტილ-ი, წერტილ-ის(ა), მრავლობითი: წერტილ-ებ-ი, წერტილ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- რაიმე წვეტიანით (ნემსით, ფანქრით, კალმით...) შეხების კვალი ნაჩხვლეტი ან უმცირესი მრგვალი ლაქა.
- „ხუთი წერტილი ჰქონდა, ზოგს ორი და ზოგს რამდენი. ნანოს სახელს ხუთი წერტილი უჯდა. დავათვალიერე, არზნევს გადავეცი. – ეს წერტილები სხვადასხვა მელნით და ზოგი ფანქრით ...“
- ძალიან მცირე, პატარა რამ.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- რისამე წვერით დასმული ნიშანი (პუნქტუაციაში თხრობითი წინადადების ბოლოს, აგრეთვე ნოტებში, მათემატიკურ სიმბოლოებში და სხვ.).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- მათემატიკა: გეომეტრიის ძირითადი ცნება სიდიდე, რომელსაც არა აქვს, არც ერთი განზომილება; ხაზის მონაკვეთის საზღვარი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- რაიმე თავისებურების შემცველი, განსაზღვრული ადგილი, პუნქტი სივრცეში; გარკვეული დანიშნულების მქონე, სპეციალური საქმიანობისათვის განკუთვნილი ადგილი, წერტი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- დონე, სტადია, საფეხური.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- ორწერტილი. მრავალწერტილი. ზედწერტილი. კვანძწერტილი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: წერტილოვანი, წერტილ-მძიმე
- ➤ შესიტყვებები: ორი წერტილი, გაყინვის წერტილი, დუღილის წერტილი , წერტილს დასვამს
- ➤ იდიომები: ნათელი წერტილი
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
- ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1060-1061, თბილისი, 1964 წელი.
- იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „წერტილი“
- „წერტილი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 605
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 374.