ქარვა

ქართული

ქარვა

ეტიმოლოგია

სპარსულიდან.

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʰɑrvɑ]
• აუდიო მაგალითი: ქარვა ^?
• დამარცვლა: ქარ·ვა, მრ. რ. ქარ·ვე·ბი, ქარ·ვა·ნი
• პარონიმები: ქარგა, ქართა

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ ქარვა, ქარვ-ის(ა), მრავლობითი: ქარვ-ებ-ი, ქარვა-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ქარვა	ქარვები	ქარვანი
მოთხრობითი	ქარვამ / ქარვამა	ქარვებმა	ქარვათ / ქარვათა
მიცემითი	ქარვას / ქარვასა	ქარვებს / ქარვებსა	ქარვათ / ქარვათა
ნათესაობითი	ქარვის / ქარვისა	ქარვების / ქარვებისა	ქარვათ / ქარვათა
მოქმედებითი	ქარვით / ქარვითა	ქარვებით / ქარვებითა
ვითარებითი	ქარვად / ქარვადა	ქარვებად / ქარვებადა
წოდებითი	ქარვავ / ქარვა	ქარვებო	ქარვანო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. მაგარი, გამჭვირვალე ფისოვანი ნივთიერება ყვითელი ფერისა; იყენებენ სხვადასხვა სამკაულებისა და წვრილმანი ნივთების დასამზადებლად ან რისამე მოსაპირკეთებლად.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

წარმოებული ლექსიკა

➤ წარმოებული სიტყვები: ქარვისფერი

თარგმანები

 

• ბერძნული: ήλεκτρο (el) (ílektro) κεχριμπάρι (el) (kechrimpári)
• ბულგარული: кехлибар (bg) მამრ. (kehlibar)
• გერმანული: Bernstein (de) მამრ.
• ესპანური: ámbar (es) cárabe (es) resina (es) azabache (es) pardillo (es)
• თურქული: kehribar (tr)
• ინგლისური: amber (en)
• იტალიური: ambra (it)
• პოლონური: bursztyn (pl) jantar (pl)
• პორტუგალიური: âmbar (pt) მამრ.
• რუსული: янтарь (ru) მამრ. (jantarʹ)
• სომხური: սաթ (hy) (satʿ)
• უკრაინული: янтар (uk) (jantar) бурштин (uk) (burštyn)
• ფრანგული: ambre (fr) succin (fr) karabé (fr)
• შვედური: bärnsten (sv)
• ჩინური: 琥珀 (zh) (hǔpò)

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 261, თბილისი, 1962 წელი.
• იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ქარვა“
• „ქარვა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 523

• ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 488

• სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 213.