საპონი
ქართული
| ბრუნვა | მხოლობითი | მრავლობითი | |
|---|---|---|---|
| სახ. | საპონ-ი | საპნ-ებ-ი | საპონ-ნ-ი |
| მოთ. | საპონ-მა | საპნ-ებ-მა | საპონ-თ(ა) |
| მიც. | საპონ-ს(ა) | საპნ-ებ-ს(ა) | საპონ-თ(ა) |
| ნათ. | საპნ-ის(ა) | საპნ-ებ-ის(ა) | საპონ-თ(ა) |
| მოქ. | საპნ-ით | საპნ-ებ-ით(ა) | |
| ვით. | საპნ-ად(ა) | საპნ-ებ-ად(ა) | |
| წოდ. | საპონ-ო | საპნ-ებ-ო | საპონ-ნ-ო |
საპონ-ი
- მნიშვნელობა
- (არსებითი სახელი) წყალში ადვილად ხსნადი მასა, რომელსაც ამზადებენ ცხიმეულისა და ტუტეებისაგან; ადვილად ქაფდება, იხმარება ჭუჭყის მოსაშორებლად (რეცხვისა და ბანის დროს)
წარმოთქმა:
ეტიმოლოგია:
პარონიმები:
წარმოქმნილი სიტყვები და გამოთქმები:
წყაროები და რესურსები:
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, თბილისი, 1960 წელი.
