მნიშვნელი

ქართული

მნიშვნელი

რიცხვი 4 არის მნიშვნელი

წაკითხვა

• ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [mniʃvnɛli]
• აუდიო მაგალითი: მნიშვნელი ^?
• დამარცვლა: მნიშ·ვნე·ლი, მრ. რ. მნიშ·ვნე·ლე·ბი, მნიშ·ვნელ·ნი

მნიშვნელობა

არსებითი სახელი

➤ მნიშვნელ-ი, მნიშვნელ-ის(ა), მრავლობითი: მნიშვნელ-ებ-ი, მნიშვნელ-ნ-ი    

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	მნიშვნელი	მნიშვნელები	მნიშვნელნი
მოთხრობითი	მნიშვნელმა	მნიშვნელებმა	მნიშვნელთ / მნიშვნელთა
მიცემითი	მნიშვნელს / მნიშვნელსა	მნიშვნელებს / მნიშვნელებსა	მნიშვნელთ / მნიშვნელთა
ნათესაობითი	მნიშვნელის / მნიშვნელისა	მნიშვნელების / მნიშვნელებისა	მნიშვნელთ / მნიშვნელთა
მოქმედებითი	მნიშვნელით / მნიშვნელითა	მნიშვნელებით / მნიშვნელებითა
ვითარებითი	მნიშვნელად / მნიშვნელადა	მნიშვნელებად / მნიშვნელებადა
წოდებითი	მნიშვნელო	მნიშვნელებო	მნიშვნელნო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

1. მიმღეობა მოქმედებითი: ვინც ან რაც ნიშნავს, — დამნიშვნელი.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

2. მათემატიკა: გამყოფი განაყოფის წილადად გამოხატვისას.

   • ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.

თარგმანები

მნიშვნ. 1  

მნიშვნ. 2  

• აზერბაიჯანული: Kəsr (az)
• ბერძნული: Κλάσμα (el) (Klásma)
• ბულგარული: Дроб (bg) (Drob)
• გერმანული: Nenner (de) მამრ.
• ესპანური: denominador (es) მამრ.
• თურქული: Kesir (tr)
• ინგლისური: denominator (en)
• იტალიური: denominatore (it)
• პოლონური: mianownik (pl)
• პორტუგალიური: denominador (pt) მამრ.
• რუსული: знаменатель (ru) (znamenatelʹ)
• უკრაინული: Дріб (uk) (Drib)
• ფრანგული: dénominateur (fr) მამრ.
• შვედური: nämnare (sv) საერთ.

წყაროები და რესურსები

• ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 5, სვეტი 547, თბილისი, 1958 წელი.
• „მნიშვნელი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
• ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 357

• საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 390