იუბილე
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
ქართული[რედაქტირება]
იუბილე[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
ლათინურიდან jubilaeus (annus) საიუბილეო წელი ძველი ებრაულიდან. არსებობს ვერსია, რომ ებრაულში სიტყვა შემოვიდა პროტო-ინდო-ევროპული ენიდან.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [iubilɛ]
- აუდიო მაგალითი: იუბილე ?
- დამარცვლა: ი·უ·ბი·ლე მრ. რ. ი·უ·ბი·ლე·ე·ბი, ი·უ·ბი·ლე·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ იუბილე, იუბილ-ის(ა), მრავლობითი: იუბილე-ებ-ი, იუბილე-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ამა თუ იმ პიროვნების ცხოვრებისა და მოღვაწეობის, დაწესებულების, ორგანიზაციის არსებობის, რაიმე მნიშვნელოვანი ამბის ან მოვლენის წლისთავი, რომელსაც საზეიმოდ აღნიშნავენ 25, 50, 60, 75 ან 100 წლისთავზე;
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ასეთი წლისთავის აღსანიშნავად მოწყობილი ზეიმი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: იუბილარი, საიუბილეო, ვერცხლის იუბილე, ოქროს იუბილე, პლატინის იუბილე
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 848-849, თბილისი, 1955 წელი.- „იუბილე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 206.
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 305