ლათინურიდან jubilaeus (annus) საიუბილეო წელი ძველი ებრაულიდან. არსებობს ვერსია, რომ ებრაულში სიტყვა შემოვიდა პროტო-ინდო-ევროპული ენიდან.
| ➤ იუბილე, იუბილ-ის(ა), მრავლობითი: იუბილე-ებ-ი, იუბილე-ნ-ი
|
|
|
- ამა თუ იმ პიროვნების ცხოვრებისა და მოღვაწეობის, დაწესებულების, ორგანიზაციის არსებობის, რაიმე მნიშვნელოვანი ამბის ან მოვლენის წლისთავი, რომელსაც საზეიმოდ აღნიშნავენ 25, 50, 60, 75 ან 100 წლისთავზე;
- ასეთი წლისთავის აღსანიშნავად მოწყობილი ზეიმი.
- ➤ წარმოებული სიტყვები: იუბილარი, საიუბილეო, ვერცხლის იუბილე, ოქროს იუბილე, პლატინის იუბილე
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 335
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 206.
