იუბილე
ქართული
[რედაქტირება]იუბილე
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]ლათინურიდან jubilaeus (annus) საიუბილეო წელი ძველი ებრაულიდან. არსებობს ვერსია, რომ ებრაულში სიტყვა შემოვიდა პროტო-ინდო-ევროპული ენიდან.
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [iubilɛ]
- აუდიო მაგალითი: იუბილე ?
- დამარცვლა: ი·უ·ბი·ლე მრ. რ. ი·უ·ბი·ლე·ე·ბი, ი·უ·ბი·ლე·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ იუბილე, იუბილ-ის(ა), მრავლობითი: იუბილე-ებ-ი, იუბილე-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ამა თუ იმ პიროვნების ცხოვრებისა და მოღვაწეობის, დაწესებულების, ორგანიზაციის არსებობის, რაიმე მნიშვნელოვანი ამბის ან მოვლენის წლისთავი, რომელსაც საზეიმოდ აღნიშნავენ 25, 50, 60, 75 ან 100 წლისთავზე;
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ასეთი წლისთავის აღსანიშნავად მოწყობილი ზეიმი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: იუბილარი, საიუბილეო, ვერცხლის იუბილე, ოქროს იუბილე, პლატინის იუბილე
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 848-849, თბილისი, 1955 წელი.- „იუბილე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 305
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 335
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 206.