თეოდიცეა
ქართული
[რედაქტირება]თეოდიცეა
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]ფრანგულიდან theodicee < ბერძნულიდან θεός (თეოს, ღმერთი) + δίκη (დიკე, სამართლიანობა).
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɛɔdit͡sʰɛɑ]
- აუდიო მაგალითი: თეოდიცეა ?
- დამარცვლა: თე·ო·დი·ცე·ა, მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]➤ თეოდიცეა, თეოდიცე-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- რელიგიურ-ფილოსოფიური მოძღვრება, რომლის მიხედვითაც ღვთის სიკეთე, სამართლიანობა და ყოვლისშემძლეობა თრგუნავს და ამარცხებს ქვეყნად არსებულ ბოროტებასა და უსამართლობას.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თეოდიცეა“
ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 288
ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 183.