თეოდიცეა
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
ქართული[რედაქტირება]
თეოდიცეა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
ფრანგულიდან theodicee < ბერძნულიდან θεός (თეოს, ღმერთი) + δίκη (დიკე, სამართლიანობა).
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [tʰɛɔdit͡sʰɛɑ]
- აუდიო მაგალითი: თეოდიცეა ?
- დამარცვლა: თე·ო·დი·ცე·ა, მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ თეოდიცეა, თეოდიცე-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- რელიგიურ-ფილოსოფიური მოძღვრება, რომლის მიხედვითაც ღვთის სიკეთე, სამართლიანობა და ყოვლისშემძლეობა თრგუნავს და ამარცხებს ქვეყნად არსებულ ბოროტებასა და უსამართლობას.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „თეოდიცეა“
ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 288
ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 183.