გინგილა
ქართული[რედაქტირება]
გინგილა[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɡinɡilɑ]
- აუდიო მაგალითი: გინგილა ?
- დამარცვლა: გინ·გი·ლა, მრ. რ. გინ·გი·ლე·ბი, გინ·გი·ლა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ გინგილა, გინგილ-ის(ა), მრავლობითი: გინგილ-ებ-ი, გინგილა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- დიაკვნის ოლარი. დიაკვნის შესამოსლის ნაწილი, გრძელი, ვიწრო ქსოვილი, რომელსაც დიაკონი მარცხენა მხარზე დამაგრებულს ატარებს, ხოლო მისი ბოლო მარჯვენა ხელით უჭირავს ლოცვისას.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 2, გვერდი 1550, თბილისი, 2010 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „გინგილა“- „გინგილა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 90
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 159.