აშუღი
ქართული[რედაქტირება]
აშუღი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
არაბული. აშიკ — მიჯნური, მოტრფიალე. შდრ. არშიყი.
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ɑʃuɣi]
- აუდიო მაგალითი: აშუღი ?
- დამარცვლა: ა·შუ·ღი, მრ. რ. ა·შუ·ღე·ბი, ა·შუ·ღებ·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ აშუღ-ი, აშუღ-ის(ა), მრავლობითი: აშუღ-ებ-ი, აშუღ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ძველი: მგოსანი, რომელიც საკრავზე ამღერებს თავის ლექსებს. (უპირატესად მუსლიმანურ ქვეყნებში).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ტრუბადური, მენესტრელი
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 1, გვერდი 842, თბილისი, 2008 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „აშუღი“- „აშუღი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 76
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 66.