ხვლიკი
ქართული[რედაქტირება]
ხვლიკი[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xvlikʼi]
- აუდიო მაგალითი: ხვლიკი ?
- დამარცვლა: ხვლი·კი, მრ. რ. ხვლი·კე·ბი, ხვლიკ·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
| ➤ ხვლიკ-ი, ხვლიკ-ის(ა), მრავლობითი: ხვლიკ-ებ-ი, ხვლიკ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ზოოლოგია: მცირე ზომის, წაგრძელებული სხეულისა და გრძელი კუდის მქონე ოთხფეხი ქვეწარმავალი.
- 1931: გრიგოლ რობაქიძე, „ჩაკლული სული“
- „თითქოს გველის ხსენებამ ფიქრები აღუძრაო, თავისთვის ჩაიჩურჩულა: ”ეს არ იყო გველი, ხვლიკი იყო … შემდეგ კვლავ წამოწვა და წიგნის კითხვა განაგრძო.“
- 1987: ჯემალ ქარჩხაძე, „რაჰათ-ლუხუმი “
- „სიჩუმე იდგა და ირგვლივ არაფერი მოძრაობდა, მხოლოდ ხვლიკი თუ გაისრიალებდა დროდადრო მზისგან გახურებულ ბექობზე. “
- ➤ სინონიმები: ჯოჯო, მსვენი, ბოსტანა
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: ხვლიკისფერი
თარგმანები[რედაქტირება]
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1445, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ხვლიკი“- „ხვლიკი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 619
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 547.