ხანჯალი

ქართული

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	ხანჯალ-ი	ხანჯლ-ებ-ი	ხანჯალ-ნ-ი
მოთხრობითი	ხანჯალ-მა	ხანჯლ-ებ-მა	ხანჯალ-თ(ა)
მიცემითი	ხანჯალ-ს(ა)	ხანჯლ-ებ-ს(ა)	ხანჯალ-თ(ა)
ნათესაობითი	ხანჯლ-ის(ა)	ხანჯლ-ებ-ის(ა)	ხანჯალ-თ(ა)
მოქმედებითი	ხანჯლ-ით	ხანჯლ-ებ-ით(ა)
ვითარებითი	ხანჯლ-ად(ა)	ხანჯლ-ებ-ად(ა)
წოდებითი	ხანჯალ-ო	ხანჯლ-ებ-ო	ხანჯალ-ნ-ო
ყველა სხვა ფორმა იხილეთ ფორმაწარმოების გვერდზე

ხანჯალ-ი (ხანჯლისა), მრ. რ. ხანჯლები

(არსებითი სახელი) ბრტყელი ორპირი წვეტიანი იარაღი
◆ [უცნობმა] ამოზიდა ... ქარქაშიდან დაჟანგული ხანჯალი(ნ. ლორთქიფანიძე)
რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი
◆ ქამარ–ხანჯალი

დამარცვლა:

ხან–ჯა–ლი

ეტიმოლოგია:

სპარ. خنجر (ხანჯარ)–სატევარი

სინონიმები:

სატევარი

შეადარეთ:

ხმალი

წყაროები და რესურსები:

„ხანჯალი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში