ჭა
ქართული
[რედაქტირება]ჭა
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]სპარსულიდან ჩაჰ.
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡ʃʼɑ]
- აუდიო მაგალითი: ჭა ?
- დამარცვლა: ჭა, მრ. რ. ჭე·ბი, ჭა·ნი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ჭა, ჭ-ის(ა), მრავლობითი: ჭ-ებ-ი, ჭა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ღრმა და ვიწრო ორმო (ჩვეულებრივ, ქვით ან სხვა მასალით ამოშენებული), რომელშიც მიწისქვეშა წყალი გროვდება.
- „ერთი კვირა იმუშავა ილიკომ, ათმეტრიანი ჭა ამოთხარა ხაზარულა ვაშლის ძირში, ერთი კვირა ვუშრობდით სისხლს ილიკოს...“
- სპეციალური: ორმო სხვადასხვა ტექნიკური საჭიროებისათვის.
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, „დათა თუთაშხია“
- „ წყალი არ ქონდა მინდორს ახლო და ჭა გაუთხრია ბუხუს. “
- ძველი: მიწაში ამოთხრილი ორმო საპყრობილედ, ხარო.
- 1100-1200: გურგანი, „ვისრამიანი“
- „რაზომი ჭირი ვნახე შენთუის და ბოლოსა ესრე მომიჴდა, რომელ ჭა შენ მითხარე, და ძიძამან შიგან ჩამაგდო და ორნივე ჰამოდ დასხდომილ ხართ. შენ შეშა მოიღე. და ძიძამან ცეცხლი შეაგზნა და ორთავე უნებლივ შიგან ჩამწუით. “
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: ჭაბურღილი
- ➤ შესიტყვებები: არტეზიული ჭა
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1219, თბილისი, 1964 წელი.- „ჭა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 611
- ქართული მატერიალური კულტურის ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 615
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 396.