სქოლასტიკა
ქართული
[რედაქტირება]სქოლასტიკა
[რედაქტირება]ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]- ბერძნულიდან σχολαστικός(სქოლასტიკოს) — სწავლული < σχολή(სქოლე) — სკოლა
წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [skʰɔlɑstʼikʼɑ]
- აუდიო მაგალითი: სქოლასტიკა ?
- დამარცვლა: სქო·ლას·ტი·კა მრ. რ. არ აქვს
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ სქოლასტიკა, სქოლასტიკ-ის(ა), მრ. რ. არ აქვს | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ფილოსოფია: შუა საუკუნეებში გაბატონებული ფილოსოფიური მიმართულება, რომელიც ცდილობდა თეორიულად გაემართლებინა ეკლესიის დოგმატები სპეკულაციური, ფორმალურ-ლოგიკური არგუმენტებით.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ფორმალური, ცხოვრებასა და პრაქტიკას მოწყვეტილი ცოდნა; უსაგნო მსჯელობა, ასოკირკიტობა, მედავითნეობა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: სქოლასტიკოსი, სქოლასტიკური
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 6, სვეტი 1207, თბილისი, 1960 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „სქოლასტიკა“- „სქოლასტიკა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 460
- ჭაბაშვილი მ., უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, თბილისი, 1989, გვ. 487.