დანა
ქართული[რედაქტირება]
დანა[რედაქტირება]


ეტიმოლოგია[რედაქტირება]
წაკითხვა[რედაქტირება]
- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [dɑnɑ]
- აუდიო მაგალითი: დანა ?
- დამარცვლა: და·ნა, მრ. რ. და·ნე·ბი, და·ნა·ნი
მნიშვნელობა[რედაქტირება]
არსებითი სახელი[რედაქტირება]
➤ დანა, დან-ის(ა), მრავლობითი: დან-ებ-ი, დანა-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
- ლითონის (ჩვეულებრივ ფოლადის) საჭრელი იარაღი, მოგრძო, ტარიანი, სხვადასხვა სახისა და დანიშნულებისა.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- რაიმე იარაღის, მანქანის მჭრელი ნაწილი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ცალი
წარმოებული ლექსიკა[რედაქტირება]
- ➤ წარმოებული სიტყვები: დანიანი , დანადაკრული
- ➤ შესიტყვებები: ჯიბის დანა, სანადირო დანა, სასხლავი დანა, დასტაქრის დანა, დანა ყელზე, დანას გაუყრის, დანების ტრიალი, დანას ლესავს, ყელში დანას გაუგდებს, ყელში დანას იყრის
- ➤ იდიომები: დანა კბილს არ უხსნის • დანა რომ დაჰკრა, ცვარი სისხლი არ გამოუვა • დანით გამოსჭრის ყელს • დანა ყელთან აქვს მიბჯენილი • უტარო დანასავით დაიკარგება • დანას კუდზე გადატეხს • დანა კრიჭას არ უხსნის • დანა პირს არ უხსნის • დანას ეხევა • დანის ღორის კუდზე გადატეხა • დანის ყელში დაჭერა
- ➤ ანდაზები: მჭედელს დანა არა ჰქონდა, ფეიქარს ხელსახოცი • ქათამმა ჩხრიკა, ჩხრიკა და თავის დასაკლავი დანა გამოჩხრიკა
თარგმანები[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 3, გვერდი 746, თბილისი, 2015 წელი.
- „დანა“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 226
ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 137.
ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი, ელდარ ნადირაძე, თბილისი, 2022, გვ. 111-112
სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 195.