კუდი
ქართული
[რედაქტირება]კუდი
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [kʼudi]
- აუდიო მაგალითი: კუდი ?
- დამარცვლა: კუ·დი, მრ. რ. კუ·დე·ბი,
- პარონიმები: ქუდი, კუდა, ლუდი , ცუდი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ კუდ-ი, კუდ-ის(ა), მრავლობითი: კუდ-ებ-ი, კუდ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ცხოველთა სხეულის ერთგვარი მოძრავი დანამატი (აგრძელებს კუდუსუნის ძვალს).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: რიგი
- ბოლო–ფრინველისა, თევზისა [«კუდი» აქ უმართებულოა: «რომელთაც «კუდი» ფრთიანი აქვთ, – როგორც ფრინველებს – და ფარფლიანი, – როგორც თევზებს, – არ ითქმის კუდად, არამედ – ბოლოდ» (საბა).
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ბოლო, პოჩი, რიკი, ხიმარი
- გადატანით: ტანისამოსის (კაბის) კალთის გრძელი უკანა ნაწილი, – შლეიფი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- გადატანით: საერთოდ, ბოლო რისამე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- კუთხური (ფშაური): წყლის, მდინარის სათავე.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: სათავე
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: კუდიანი , კუდაბზეკილი, კუდაგრძელი, კუდაკრეფილი
- ➤ შესიტყვებები: კუდით ქვას ასროლინებს , კუდს აუწვავს, კუდი ეწვის, კუდის რიკი, კუდს ამოიძუებს, კუდს ამოაძუებინებს, კუდს გამოაბამს, კუდი კუდზე აქვთ გადაბმული, კუდს იქნევს
- ➤ იდიომები: კუდამდე ტყავის გაძრობა • კუდების გასკვნა • კუდი ეწვის • კუდი ყავარზე აქვს გადებული • კუდით ქვა ასროლინა • კუდის ამოძუება • კუდის გამობმა • კუდის კუდზე გადაბმა • კუდის მოქნევა • კუდის რიკამდე ტყავის გაძრობა • კუდის ქიცინი • კუდის ქნევა • კუდის ძირამდე ტყავის გაძრობა • კუდის ხელში დაჭერინება
- ➤ ანდაზები: მელამ თავისი კუდი მოწმედ მოიყვანა • თხის პატრონს აღარც თხის კუდი? • გოჭის კუდზე დანა გატყდა • ხოხობი თავს მალავს და კუდს – არა
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 4, სვეტი 1399-1401, თბილისი, 1955 წელი.- „კუდი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 325
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 225.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 1, თბილისი: „მერანი“, 1991, გვ. 392-393.
- ალექსანდრე ონიანი, ქართული იდიომები, თბ.: „ნაკადული“, 1966, გვ. 106.