შუქურა

ქართული

ბრუნვა	მხოლობითი	მრავლობითი
სახელობითი	შუქურა	შუქურები	შუქურანი
მოთხრობითი	შუქურამ	შუქურებმა	შუქურათ(ა)
მიცემითი	შუქურას(ა)	შუქურებს(ა)	შუქურათ(ა)
ნათესაობითი	შუქურის(ა)	შუქურების(ა)	შუქურათ(ა)
მოქმედებითი	შუქურით(ა)	შუქურებით(ა)
ვითარებითი	შუქურად(ა)	შუქურებად(ა)
წოდებითი	შუქურავ	შუქურებო	შუქურანო

შუქურა

შუქურა

მნიშვნელობა

1. (არსებითი სახელი) სასიგნალო შუქის გამომცემი კოშკი, რომელიც აღმართულია ზღვის ნაპირზე გემებისათვის გზის მაჩვენებლად

წარმოთქმა:

IPA: [ʃʊkʰʊrɑ]

დამარცვლა:

შუ·ქუ·რა; მრ. რ. შუ·ქუ·რე·ბი, შუ·ქუ·რა·ნი

ეტიმოლოგია:

შედგენილია სიტყვა „შუქზე“ -ურ ბოლოსართისა და -ა კნინობითი ფორმის ნიშნის დართვით.

წყაროები და რესურსები:

ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, თბილისი, 1962 წელი.

თარგმანები

სასიგნალო კოშკი გემებისათვის

ინგლისური: beacon